FERROMAGNETYKI

Grupa materiałów, do których należą żelazo, kobalt, nikiel, gadolin, stopy żelaza, niklu z manganem, stopy żelaza z aluminium i chromem, a także metale ziem rzadkich. Ich najważniejsze cechy to:

• względna przenikalność magnetyczna μr większa od jedności (od kilkuset do setek tysięcy); dla czystego żelaza ta wartość wynosi ok. 100.000
• możliwość trwałego namagnesowania (w zależności od tego czy mamy do czynienia z ferromagnetykiem twardym, miękkim czy półtwardym)
• indukcja magnetyczna nie jest zależna liniowo od natężenia zewnętrznego pola magnetycznego (krzywa pierwszego magnesowania, pętla histerezy)
• ferromagnetyki mają strukturę domenową; istnieją w nich obszary spontanicznego namagnesowania nazywane domenami magnetycznymi (domeny Weissa), które mogą być uporządkowane lub ułożone chaotycznie; w zależności od tego ferromagnetyk wykazuje makroskopowo własności magnetyczne lub nie; uporządkowanie domen następuje po umieszczeniu ferromagnetyka w zewnętrznym polu magnetycznym

Nazwa ferromagnetyków pochodzi od słowa ferrum - głównego składnika tych materiałów jakim jest żelazo.